Ανδρική Υπογονιμότητα

Υπογονιμότητα

Υπογόνιμο χαρακτηρίζεται ένα ζευγάρι, όταν μετά από ελεύθερες (χωρίς προφυλάξεις) και τακτικές σεξουαλικές επαφές ενός χρόνου, δεν του  έχει προκύψει εγκυμοσύνη. Η υπογονιμότητα αυξάνει με την αύξηση της ηλικίας του ζευγαριού, και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα του ζευγαριού και όχι ξεχωριστά για κάθε άτομο. Η γυναίκα θα πρέπει να επισκέπτεται γυναικολόγο και ο άνδρας ουρολόγο.

Ο προληπτικός έλεγχος του ζευγαριού πριν την συμπλήρωση ενός έτους ,θα πρέπει να αποφεύγεται για τον κίνδυνο πρόκλησης προβλημάτων στις σχέσεις του ζεύγους και του περιβάλλοντός του. Μετά την άκαρπη παρέλευση ενός έτους, ο ουρολόγος, και αφού πρώτα ελέγξει κλινικά το ουροποιογεννητικό σύστημα του άνδρα, συνιστά εργαστηριακό έλεγχο, ο οποίος περιλαμβάνει αρχικά σπερμοδιάγραμμα και καλλιέργειες σπέρματος , ενημερώνοντας τον για τη διαδικασία και τον τρόπο λήψης του σπέρματος. Πρόβλημα υπογονιμότητας σε έναν άνδρα έχουμε όταν σε τουλάχιστον  δυο σπερμοδιαγράμματα, τα οποία έγιναν με διαφορά 70ημερων, υπάρχουν παθολογικές τιμές.

Τα αίτια που ευθύνονται για την υπογονιμότητα είναι η κιρσοκήλη, κάποιες συνήθειες όπως το κάπνισμα και το αλκοόλ, η παχυσαρκία, φλεγμονές στο γεννητικό σύστημα του άνδρα (προστατίτιδα, ορχεοεπιδιδυμιτιδα), ορμονικές διαταραχές, η κρυψορχία, ανωμαλίες στη διάπλαση του πέους (επισπαδιας, υποσπαδίας, φίμωση), γενετικές ανωμαλίες, η χρήση αναβολικών στεροειδών και άλλων φαρμάκων και η έκθεση σε χημικά και  βαρέα μέταλλα και στην ακτινοβολία.