Αιματουρία:

Είναι η παρουσία ερυθρών αιμοσφαιρίων στα ούρα. Διακρίνεται σε α) μικροσκοπική (μόνο με μικροσκόπιο είναι ορατή) και β) μακροσκοπική (διακρίνεται με τα μάτια, χρωματίζονται τα ούρα κόκκινα). Είναι ένα σύμπτωμα που επιβάλει την άμεση διερεύνηση από τον ειδικό ουρολόγο διότι οι παθήσεις που το προκαλούν μπορεί να είναι: 1) ουρολοιμώξεις, 2) προστατίτιδα στους άνδρες, 3) λιθίαση του ουροποιητικού, 4) φάρμακα, έντονη σωματική άσκηση τραυματισμός αλλά και ο καρκίνος του ουροποιητικού (νεφρού, ουροδόχου κύστεως, προστάτη) παθήσεις που πρέπει να διερευνά για την ύπαρξη ή όχι ο ειδικός ουρολόγος άμεσα.

 

 

Ακράτεια Ούρων:

Είναι η απώλεια ούρων από την ουρήθρα χωρίς τη θέληση του ατόμου. Είναι πιο συχνό στις γυναίκες και λιγότερο στου άνδρες. Η ακράτεια όταν είναι μεγάλη μπορεί να προκαλέσει εκτός από προβλήματα καθαριότητας της περιοχής των γεννητικών οργάνων, και προβλήματα στον τρόπο ζωής των πασχόντων. Εξ αιτίας της ακράτειας, περιορίζεται η κοινωνικότητα των ατόμων αυτών ώστε να έχουν κάπου κοντά τουαλέτα και αποφεύγουν τα μακρινά ταξίδια.

Η ακράτεια χωρίζεται σε δυο είδη: 1)ακράτεια από προσπάθεια : Όταν το άτομο προσπαθεί π.χ. να σηκώσει βάρος ή να γελάσει δυνατά, ή έχει βήχα, οπότε αυξάνεται η  ενδοκοιλιακή πίεση, 2)επιτακτική ακράτεια: Στην περίπτωση αυτή το άτομο χάνει ούρα όταν του παρουσιάζεται μια ξαφνική αίσθηση για ούρηση που δεν μπορεί να σταματήσει. Συχνά μπορεί να συνυπάρχουν και τα δυο είδη ακράτειας σε ένα άτομο.

 

 

Ανουρία:

Χαρακτηρίζεται η κατάσταση στην οποία το ποσό των ούρων που παράγεται από τους νεφρούς στο 24ωρο είναι μικρότερο από 100ml. Είναι κατάσταση που απαιτεί άμεση διερεύνηση και αντιμετώπιση διότι είναι απειλητική για τη ζωή του ατόμου. Μπορεί να οφείλεται σε βλάβη των νεφρών από διάφορες αιτίες π.χ. λήψη φαρμάκων (νεφροτοξικών), σε απόφραξη των ουροφόρων οδών από λίθους, σε σοβαρές λοιμώξεις. Πιο ήπια αλλά εξίσου σοβαρή κατάσταση, διότι μπορεί να εξελιχτεί σε ανουρία, είναι η  ολιγουρία (όταν τα ούρα που παράγει το άτομο είναι λιγότερα από 400ml το 24ωρο ).

 

 

Δυσουρία:

Ονομάζεται η δυσκολία που αισθάνεται το άτομο στην προσπάθεια να αδειάσει την κύστη του κατά τη διάρκεια της ούρησης. Στην αρχή εκδηλώνεται με καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης, παράταση του χρόνου  που  διαρκεί, ή σε ελάττωση της ακτίνας των ούρων. Τα αίτια για τη δυσουρία μπορεί να είναι, υπερτροφία του προστάτη, ουρολοιμώξεις, λίθοι, καρκίνος της ουροδόχου κύστης.

 

 

Ενούρηση:

Λέγεται η απώλεια ούρων από ένα παιδί κατά τη διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας. Πιο συχνή είναι η νυχτερινή η οποία είναι σχετικά συχνή διαταραχή της παιδικής ηλικίας. Διαχωρίζεται σε πρωτοπαθή: η οποία είναι αυτή που δεν έχουν  αποκτήσει τον έλεγχο τα παιδιά και συνεχίζεται και σε δευτεροπαθή:  παιδιά που είχαν τον έλεγχο της ούρησης για ένα έτος τουλάχιστον και άρχισαν πάλι να βρέχονται.

 

 

Έπειξη Για Ούρηση:

Είναι η ξαφνική απότομη εντονότατη αίσθηση για ούρηση που είναι δύσκολο να ανασταλεί. Συνοδεύεται από συχνουρία και αιτία μπορεί να είναι ουρολοιμώξεις, λιθίαση, χρόνια επίσχεση, διάμεση κυστίτιδα, καρκίνος της ουροδόχου κύστης αλλά και συνδυασμός αυτών.

 

 

Επίσχεση Ούρων:

Χαρακτηρίζεται η κατάσταση ενός ατόμου που αδυνατεί να αποβάλει τα ούρα του, παρόλο όπου έχει έντονη αίσθηση και επιθυμία για ούρηση. Χωρίζεται σε τέλεια  ή πλήρη και στην ατελή. Τέλεια είναι συνήθως οξεία και παρουσιάζεται ξαφνικά. Η ατελής ονομάζεται και χρόνια επίσχεση με ηπιότερα ενοχλήματα, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ακράτεια από υπερπλήρωση της ουροδόχου κύστης. Οι καταστάσεις αυτές άν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή δυσλειτουργία των νεφρών και νεφρική ανεπάρκεια.

 

 

Κολικός Νεφρού:

Είναι ο έντονος πόνος που παρουσιάζεται συνήθως απότομα στο νεφρό αριστερά ή δεξιά στην κοιλιακή χώρα κάτω από τα πλευρά. Είναι δυνατό να εντοπίζεται και να επεκτεiνεται  προς την ουροδόχο κύστη και τα γεννητικά όργανα. Μπορεί να είναι δυνατός πόνος ή να εκδηλώνεται σαν βάρος στην αρχή στο νεφρό και μετά να αυξάνει σε ένταση. Συνήθως συνοδεύεται με εφίδρωση, τάση για εμετό,εμετό, πρήξιμο στην κοιλία, συχνουρία και δυσουρία.

9)Πόνος Στην Περιοχή Της Κύστης:

Συνήθως σε ουρολοιμώξεις, σε χρόνια κυστίτιδα, σε διάμεση κυστίτιδα, μπορεί να είναι από πολύ έντονος έως ήπιος. Σπανιότερα μπορεί να οφείλεται σε γειτονικά με την κύστη όργανα (έντερο, μήτρα).

 

 

Νυκτουρία:

Είναι η ούρηση που κάνει το άτομο κατά τη διάρκεια της νύχτας και που αναγκάζεται να σταματήσει τον ύπνο για να ουρήσει. Έχει σχέση με την ποσότητα των προσλαμβανομένων υγρών του ατόμου και κύρια κατά τις βραδινές ώρες. Μπορεί να συμβαίνει και σε άντρες και σε γυναίκες, και αν αυτό συμβαίνει κάθε βράδυ και σε συχνότητα 2-3 φορές τη βραδιά δημιουργεί πρόβλημα στην ποιότητα ζωής του ατόμου λόγω της διαταραχής του ύπνου που προκαλεί.

 

 

Διόγκωση Όρχεως - Ορχεοδυνία:

Είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο όρχις διογκώνεται μόνο αυτός ή άλλες φορές με το σάκο που τον περικλείει. Μπορεί να συνοδεύεται με ή όχι με ορχεοδυνία η οποία έχει σαν αιτία την επιδιδυμίτιδα, την συστροφή του όρχι  ή της κύστης επιδιδυμίδος, την κιρσοκήλη, την υδροκήλη, αλλά και κάποιες φορές τον κολικό νεφρού. Σε κάθε περίπτωση διόγκωσης των όρχεων με ή χωρίς ορχεοδυνία θα πρέπει να εξετάζεται ο ασθενής για τον αποκλεισμό κακοήθειας ή συστροφής του όρχι οι οποίες είναι καταστάσεις που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση.

 

 

Πολυουρία:

Ονομάζεται το σύμπτωμα κατά το οποίο ένα άτομο ουρεί συχνά με φυσιολογικές ποσότητες ούρων κάθε φορά που ουρεί. Είναι ένα από τα συμπτώματα του σακχαρώδη διαβήτη, του άποιου διαβήτη, αποτέλεσμα χρήσης φαρμάκων.

 

 

Πυουρία:

Χαρακτηρίζεται η ύπαρξη πυοσφαίριων στα ούρα, στα οποία κανονικά δεν πρέπει να υπάρχουν πυοσφαίρια ή να είναι ελάχιστα (λιγότερα από 5).Όταν είναι πάρα πολλά τα πυοσφαίρια στα ούρα αυτά μπορεί να αλάξουν το χρώμα των ούρων και να γίνουν θολά και να μυρίζουν.Ο έλεγχος των ούρων γίνεται με γενική ούρων. Η πιο συχνή αιτία είναι η ουρολοίμωξη  η οποία και αυτή μπορεί να οφείλεται σε λίθους του ουροποιητικού συστήματος ή σε καθετήρες.

 

 

Συχνουρία:

Είναι η διαταραχή της ούρησης όπου το άτομο πηγαίνει για ούρηση συχνά αλλά αποβάλει μικρή ποσότητα ούρων. Ο αριθμός των ουρήσεων είναι πάνω από 8-9  το 24ωρο σε συνδυασμό με ποσότητα ούρων  μικρότερη από 200 ml/ ούρηση.

 

Πρόληψη:

 

Διαγνωστικές εξετάσεις, βοηθητικές στην πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων του ουροποιογεννητικού συστήματος:

Καρκινικοί δείκτες: Στην ουρολογία οι κύριοι καρκινικοί δείκτες είναι:

 

 1) P.S.A: (ειδικό προστατικό αντιγόνο). Είναι μια πρωτεΐνη που ανιχνεύεται στο αίμα των ανδρών και παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη  τα φυσιολογικά, αλλά και τα καρκινικά. Υπάρχει σε πολλαπλάσιες ποσότητες στο σπέρμα. Είναι ένας δείκτης που πρέπει απαραίτητα να ελέγχεται σε κάθε άνδρα άνω των 50 ετών. Είναι  εξέταση που γίνεται με λήψη αίματος σε μικροβιολογικό εργαστήριο και θα πρέπει οπωσδήποτε να εκτιμάται από ειδικό ουρολόγο, σε συνδυασμό  με ουρολογική εξέταση και απαραίτητα με δακτυλική εξέταση του προστάτη (D.R.E.) και με υπερηχογραφικό  έλεγχο του προστάτη (διακοιλιακό - διορθικό όπου απαιτείται). Αυξημένες τιμές του P.S.A στο αίμα ενός άνδρα μπορεί να σημαίνουν την ύπαρξη καρκίνου προστάτη. Αυτό όμως δεν είναι απόλυτο διότι και η φλεγμονή του προστάτη και η καλοήθης υπερπλασία μπορεί να συνοδεύονται από αυξημένη τιμή P.S.A. Επίσης μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο. Άνδρας με φυσιολογική τιμή P.S.A. μπορεί να έχει καρκίνο στον προστάτη. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη και αναγκαία η εκτίμηση της τιμής του P.S.A  ενός άνδρα να γίνεται από ειδικό ουρολόγο ο οποίος είναι και ο μόνος που μπορεί να εκτιμήσει –διερευνήσει την ύπαρξη ή όχι καρκίνου του προστάτη σε έναν άνδρα. Συμπληρωματικά και υποβοηθητικά προς το P.S.A ελέγχεται και η ποσότητα του  ελεύθερου (Free) P.S.A στο αίμα των ανδρών. Tο άθροισμα του ελεύθερου με το P.S.A   το οποίο υπάρχει στο αίμα  συνδεδεμένο  με κάποιες  ουσίες ονομάζεται ολικό (Total). O λόγος του ελεύθερου P.S.A προς το ολικό P.S.A (Ratio) είναι ένας συμπληρωματικός δείκτης που χρησιμεύει  υποβοηθητικά στη διαγνωστική προσέγγιση του καρκίνου του προστάτη ,από τον ειδικό ουρολόγο, όπως επίσης και το P.S.A Velocity (είναι η ταχύτητα με την οποία μεταβάλλεται το P.S.A στη διάρκεια του χρόνου).

 

2) A-FP: (Άλφα-Φετοπρωτείνη ή Άλφα-Εμβρυική Σφαιρίνη). Είναι μια πρωτεΐνη-καρκινικός δείκτης που χρησιμοποιείται στον καρκίνο του όρχι στη διάγνωση, στην αντιμετώπιση και στην παρακολούθηση της πάθησης. Αυξημένα επίπεδα αυτού του δείκτη ανιχνεύονται και στον  ηπατοκυτταρικό καρκίνο.

 

3) B-Χοριακή Γονοδοτροπίνη. Επίσης ένας καρκινικός δείκτης – ορμόνη που βρίσκεται αυξημένος σε συγκεκριμένο τύπο καρκίνου του όρχι  και η τιμή του μας βοηθά στην διάγνωση, αντιμετώπιση και παρακολούθηση της πάθησης.

 

4) L.D.H: Χρησιμοποιείται επίσης ως καρκινικός δείκτης –είναι ένα ένζυμο του οποίου η τιμή αυξάνεται όταν συμβαίνει καταστροφή των κυττάρων του ανθρώπου, σε διάφορες παθήσεις. Από τις ουρολογικές παθήσεις μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένη τιμή σε καρκίνο του όρχι, της κύστης και του νεφρού.

 

5) Τ.Κ.Ε: (ταχύτητα καθίζησης ερυθροκυττάρων). Μπορεί να είναι αυξημένη σε παθήσεις καρκίνων αλλά παρουσιάζεται αυξημένη τιμή και σε άλλες παθήσεις όχι μόνο του ουροποιογεννητικού συστήματος αλλά και όχι μόνο σε καρκίνους.

 

 

Ακτινολογικές Εξετάσεις :

 

1) Υπερηχογραφικός Έλεγχος: Είναι μια σχετική απλή εξέταση που γίνεται εύκολα και μπορεί να επαναληφθεί χωρίς κινδύνους διότι χρησιμοποιούνται υπέρηχοι και όχι ακτινοβολία. Βοηθάει στη διερεύνηση όλων των παθήσεων του ουροποιογεννητικού. Γίνεται διακοιλιακά όπου ελέγχονται οι νεφροί,η ουροδόχος κύστη και ο προστάτης. Διορθικα: Για τον έλεγχο και τη διάγνωση των παθήσεων του προστάτη καθώς και το Τriplex: Για τον έλεγχο των αγγείων των νεφρών, του πέους, του προστάτη και των όρχεων.

 

2) Ακτινογραφία: Ονομάζεται  Ν.Ο.Κ. από τα αρχικά νεφρός, ουρητήρας, κύστη. Χρησιμοποιείται  στη διάγνωση της λιθίασης του ουροποιητικού και στην εξέλιξη της πάθησης (π.χ. τοποθέτηση pig-tail).

 

3) Ενδοφλέβιος Πυελογραφία: Είναι ακτινολογική εξέταση που βοηθάει στη διερεύνηση παθήσεων του ουροποιητικού μετά από χορήγηση σκιαγραφικού ενδοφλέβια. Ήταν η εξέταση  επιλογής στο παρελθόν για πολλά χρόνια η οποία τείνει να εγκαταλείφθει λογω της χρήσης της αξονικής ουρογραφίας.

 

4) Αξονική Τομογραφία: είναι απεικονιστική-ακτινολογική εξέταση η οποία σε συνδυασμό με ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού μας δίνει μέγιστες πληροφορίες για τα όργανα του ουροποιογεννητικού αλλά και από τα άλλα όργανα και μέλη του σώματος στην κοιλιακη χωρα. Για το λόγο αυτό θεωρείται η εξέταση επιλογής (αφού έχει προηγηθεί υπερηχογραφικός έλεγχος).

 

5) Σπινθηρογράφημα: Είναι μια διαγνωστική εξέταση που γίνεται σε εργαστήρια Πυρηνικής Ιατρικής με την χρήση ραδιενεργού φαρμάκου το οποίο χορηγείται στη φλέβα. Κατόπιν μια κάμερα τοποθετείται πίσω από τον ασθενή η οποία λαμβάνει σήματα από το ραδιενεργό φάρμακο. Τα σήματα αυτά στέλνονται σε ειδικό κομπιούτερ. Με τον τρόπο αυτό ελέγχονται τα οστά, τα νεφρά και οι όρχεις. Σε όλες τις εξετάσεις που χρησιμοποιείται ακτινοβολία-ραδιενέργεια θα πρέπει για τις περιπτώσεις των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας να είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει πιθανότατη εγκυμοσύνης.

 

6) Μαγνητική Τομογραφία: Είναι η εξέταση  που μας δίνει πληροφορίες ακόμη περισσότερες σε πολλές περιπτώσεις και από την αξονική τομογραφία, με το πλεονέκτημα ότι δεν χρησιμοποιεί ακτινοβολία ή ραδιενέργεια, αλλά μαγνητικά πεδία. Ως μειονέκτημα θα μπορούσε να αναφερθεί το αυξημένο σχετικά κόστος σε σχέση με τις άλλες διαγνωστικές εξετάσεις.

 

 

Εργαστηριακές εξετάσεις:

 

1) Γενική ούρων: Είναι μια πολύ απλή εξέταση που μας δίνει πληροφορίες για παθήσεις των νεφρών, του ήπατος, την παρουσία ουρολοιμώξεων καθώς και του σακχαρώδη διαβήτη.

 

2) Καλλιέργεια ούρων: Μας δίνει πληροφορίες για την ύπαρξη ουρολοίμωξης.

 

3) Καλλιέργεια σπέρματος: Μας δίνει πληροφορίες για την ύπαρξη  μικροβίων στο ουροποιογεννητικό σύστημα του άνδρα.

 

4) Κρεατινίνη: Σχετικά απλή μικροβιολογική εξέταση, που όμως βοηθά αδρά για τη λειτουργιά των νεφρών.

 

5) Ουρία: Επίσης απλή μικροβιολογική εξέταση που μαζί με την κρεατινίνη μας δίνει πληροφορίες για τη λειτουργία των νεφρών.

 

6) Ουρικό οξύ: Η αυξημένη τιμή του στο αίμα είναι βασικός παράγοντας σχηματισμού ουρόλιθων και δυσλειτουργίας των νεφρών.

 

7) Εξετάσεις ελέγχου ορμονών: Κατά τη διερεύνηση ανδρολογικών παθήσεων ελέγχονται οι τιμές της Τεστοστερόνης, Προλακτίνης, FSH, LH, SHBG,  Οιστραδιόλης.  Η αυξημένη ή ελαττωμένη μίας η μερικών από αυτές, υποδηλώνουν ανδρολογικό πρόβλημα.